Αντικείμενο του Έργου
Οι φυσικές καταστροφές αποτελούν ακραία και ξαφνικά γεγονότα προκαλούμενα από περιβαλλοντολογικούς παράγοντες, ενώ άμεσο αποτέλεσμά τους είναι η απώλεια ανθρώπινων ζωών και η εκτεταμένη καταστροφή περιουσιών. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι σεισμοί, οι δασικές πυρκαγιές, οι πλημμύρες κλπ. ενώ έρευνες της ευρωπαϊκής ένωσης δείχνουν ότι λόγω της κλιματικής αλλαγής οι πιθανότητες πρόκλησης καταστροφών ολοένα και αυξάνεται. Σήμερα, παρά τις διατιθέμενες δυνατότητες ασύρματης δικτύωσης και μεταφοράς δεδομένων, τόσο η επίγνωση της κατάστασης (Situational Awareness – SA) που αναπτύσσει ο κεντρικός φορέας διαχείρισης μιας φυσικής καταστροφής όσο και η διοίκηση & έλεγχος των μέσων και του προσωπικού που διατίθενται από τον κρατικό μηχανισμό, είτε για τον περιορισμό αυτού καθαυτού του φαινομένου (π.χ. κατάσβεση πυρκαγιάς) είτε για την αντιμετώπιση των καταστροφών που προκλήθηκαν (π.χ. διάσωση πολιτών που έχουν αποκλειστεί από πλημμύρες), σχηματοποιούνται ή πραγματοποιούνται, κατά περίπτωση, μέσω της:
- Εφαρμογής προσυμφωνημένων ενεργειών και κατευθύνσεων που παρέχονται κατά τη διάρκεια ενημερώσεων (briefings)
- Εφαρμογής διαδικαστικών μέτρων ελέγχου (π.χ. χρησιμοποίηση ενός δρομολογίου ή ενός συγκεκριμένου τμήματος του εναέριου χώρου για δεδομένο χρονικό διάστημα)
- Ανάπτυξης ασύρματων δικτύων (φωνής και όχι δεδομένων) σταθερής συχνότητας στην VHF και UHF περιοχή του φάσματος για την άμεση διαβίβαση νέων οδηγιών ή τροποποίηση υφιστάμενων, λόγω διαφοροποίησης της τρέχουσας κατάστασης
Η χρησιμοποίηση των παραπάνω τακτικών αφενός μεν δεν επιτρέπει την ευχερή διάχυση πληροφοριών μεταξύ προϊσταμένων – υφισταμένων – γειτονικών κλιμακίων, αφετέρου δε, καθιστά πιο δυσχερή την αποτελεσματική διοίκηση & έλεγχο, όταν σε μία επιχείρηση συμμετέχουν και εναέρια μέσα τα οποία, βάσει των δυνατοτήτων τους, απαιτούν πολύ μικρότερους χρόνους αντίδρασης. Επίσης, ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας που επηρεάζει την όλη εξίσωση είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις μέρος των διατιθέμενων μέσων πρόληψης και αντιμετώπισης ανήκουν σε διαφορετικούς φορείς (πυροσβεστική, αστυνομία, λιμενικό, ένοπλες δυνάμεις, ιδιωτικά μέσα) ή ακόμη και κράτη. Αυτό από μόνο του θέτει μία επιπλέον πρόκληση τόσο λόγω των διαφορετικών διαδικασιών που μπορεί να εφαρμόζονται από κάθε φορέα ή κράτος όσο και λόγω της επαγόμενης δυσκολίας στην επικοινωνία (language barrier) που προκύπτει σε περίπτωση παροχής διακρατικής βοήθειας.
